Φοβου τον φοβο

Οχι. Δεν ειμαι εδω για να σας πω να ειστε χαρουμενοι, να τα βλεπετε ολα θετικα , και να σας κανω κηρυγμα περι αισιοδοξιας. Δεν θα σας πω να χαμογελατε συνεχως και να δινετε χαρα και αγαπη στους γυρω σας. Δεν θα ποσταρω το "What a wonderful world" του louis Armstrong τονιζοντας με εντονα γραμματα τους πιο ομορφους στιχους. Δεν θα σας πω να πεταξετε επιτελους τα μαυρα σας ρουχα και οτι ειναι καιρος να βαψετε το δωματιο σας με ομορφα ζωηρα χρωματα, αλλα θα σας πω αυτο:
Να ειστε ο εαυτος σας , αλλα η εκδοχη του εαυτου σας που ειναι απαλαγμενη απο τη μιζερια. Γιατι η μιζερια δεν βλαπτει σοβαρα μονο την δικια σας υγεια , αλλα και των γυρω σας. Το ξερατε οτι οι αρνητικες σκεψεις και η ανησυχια δημιουργουν μια αρνητικη δυναμη η οποια συμβαλλει στο να πραγματοποιηθει το περιεχομενο των ζοφερων σας σκεψεων; Αν αγαπατε τους δικους σας μην ανυσηχειτε γι αυτους. τους κανετε κακο. Να τους θυμαστε με αγαπη και να ευχεστε να ειναι καλα. Το ιδιο να κανετε και με τον εαυτο σας!

Ιουλιετα

Ballad of a thin man.

"Because something is happening, but you don't know what it is. Do you Mr. Jones?"

Κι όμως, κάτι γίνεται γύρω σου. Είναι σαν να βρίσκεσαι κοντά στη λύση του μυστηρίου, αλλά σου λείπει το τελευταίο στοιχείο. Το πότε και το άν θα το βρείς είναι αβέβαιο. Σίγουρα θα υπάρξουν άνθρωποι πού θα σε βοηθήσουν, άλλοι πού θα σε παραπλανήσουν,κανένας όμως ποτέ (ποτέ: τί ουτοπική λέξη) ή έστω πιθανότατα δεν θα μπορέσει να σε οδηγήσει στη λύση. Στη λύση πού θα εξηγήσει την πορεία των γεγονότων, τις πράξεις των ανθρώπων κι ίσως το λόγο πού ο καθένας μας ήρθε στόν κόσμο.
Οι περισσότεροι λίγο-πολύ έχουμε αναρωτηθεί το "γιατί" καί το "πώς" γίνονται ορισμένα γεγονότα σε εμάς ή γενικότερα στούς γύρω μάς. Το πόσο βέβαια θα προσπαθήσει κανείς να επεξεργαστεί ορισμένα πράγραματα εξαρτάται από την αντιληπτική του ικανοτήτα (ανεξάρτητα από τις νοητικές του επιδοσείς) και τη διαθέση του. Πολλές φορές "θαυμάζω"τούς ανθρώπους που δεν ασχολούνται με τέτοια ζητήματα ή τα παραβλέπουν διακινδυνεύοντας ίσως να χαρακτηρισθούν ακόμα κι αναίσθητοι (άν και είναι προτέρημα στις μέρες μάς να είναι κανείς αναίσθητος). Πάντα είχα την απορία άν αυτοί οι άνθρωποι ακολουθούν το "σωστό" δρόμο αδειάζοντας το μυαλό και τη ψυχή τούς από οποιοδήποτε προβληματισμό τούς δημιουργεί κάποια ανούσια γι'αυτούς πνευματική ενόχληση ή απλά ζούν επιφανειακά. Ο,τιδήποτε όμως κι άν ισχύει, όση υποστήξη ή μη δεχτούμε από δεύτερους ή τρίτους, ο μοναδικός αξιόπιστος σύμβολος που θα μας οδηγήσει όσο πιό κοντά γίνεται στή λύση είναι ο ίδιος μάς ο εαυτός μάς. Όσες φορές κι άν έχουμε επηρεαστεί από συναισθήματα κι ανθρώπους βαθιά μέσα μάς κρύβεται το ένστικτο. Με όπλο καί σύμμαχο τόν εαυτό μας κατορθώνουμε να αντιμετωπίζουμε τίς δυσκολίες και μ' αυτόν ίσως μπορέσουμε να απαντήσουμε στά ερωτήματά μάς. Είναι ίσως αυτή η εσωτερική αναζήτηση πού μάς πάει σε άλλο επίπεδο, η καλά κρυμμένη
αυτογνωσία κι το έργο τών φωτισμένων ανθρώπων που συμβάλλουν στή θετική ολοκλήρωση τού σκοπού μάς. Διαφορετικά άν ακολουθήσουμε τίς υποδείξεις τών γύρω μάς θά χάσουμε τήν ταυτότητα μάς.
"Well you walk into the room like a camel and then you frown,you put your eyes in your pocket and your nose on the ground .There ought to be a law against you coming around. You should be made to wear earphones"

Ιζόλδη.